Patagonië en Tierra del Fuego; que frío pero muy lindo!
16 november 2017 - Ushuaia, Argentinië
De t-shirts onder in de tas, de fleecetrui en de legging in handbereik en op van 36 graden in Salta naar de zuidelijkste stad van de wereld; Ushuaia!
Meteen werd ik omringd door bergen met sneeuw! Super mooi!
Hier had ik vier volle dagen om allerlei verschillende activiteiten te doen. Patagonië en Tierra del Fuego zijn vooral in trek bij mensen die van hiken houden. Echter behoor ik niet tot deze groep. Ik val echter ook al op omdat ik er niet uitzie als een hiker... geen wandelschoenen, geen wandelstokken, tent en tentstokken, afritsbroek en backpacks mét ingebouwde waterzakken.. Maar ook zonder al die trekkingen te doen is het fantastisch!
Om toch het een en ander te zien, moet er toch wat gelopen worden. Mijn Nikes en ik zijn inmiddels goede vrienden dus ik dacht dat ik een gletsjer wel zou kunnen bewandelen op 'mijn vrienden' maar dat ging even mis... door mijn enkel gegaan... dat betekende ijs erop, (dat is er hier genoeg!) dikke blauwe enkel en kreupelend door het hostel. 1 dag voetje omhoog en je laten verwennen door andere backpackers! :)
Verder heb ik in Ushuaia een boottocht gemaakt op de Beagle Channel. Vuurtoren, zeehonden, pinguïns, grens tussen Argentinië en Chili en prachtige uitzichten!
Ik zat na te denken om naar Antarctica te gaan, dacht ben nu zo dichtbij (1000 km) maar mijn creditcard zou deze trip echt niet goedkeuren, eerst nog heel wat jaren werken voordat deze droom uit kan komen! Antarctica staat zeker nog op de bucketlist!
Na 4 dagen Ushuaia heb ik een vlucht genomen naar El Calafate. Een kleine plaats in het zuiden van Patagonië waar de Perito Moreno de belangrijkste trekpleister is. Met de bus op naar deze gletsjer! Hier had ik een paar uur de tijd om rond te lopen en te genieten van het geluid van afbrekende ijsbrokken! Heb hier de ene foto na de andere genomen. Op een gegeven moment mijn camera weggedaan en puur kijken naar deze immens grote gletsjer! En wachten totdat er weer een stuk afviel! Wat een prachtig geluid was dat! Daarna mocht ik met een boot mee die langs de gletsjer voer en die me daarna afzette dicht bij de gletsjer. Hier werden spikes onder mijn voeten gebonden om zo een wandeling van 1,5 uur over het ijs te lopen! Mijn enkel was inmiddels nog niet helemaal oké en als er medisch iets niet in orde was, moest je dat even melden.. jullie snappen; heb niks gezegd, stel je voor dat ik die gletsjer niet op mocht! Het lopen op die spikes viel echter nog niet mee! Bij het omlaag gaan moest je je voeten recht vooruit houden, omhoog lopen betekende voeten dwars zetten en sowieso altijd wijdbeens lopen! Voelde me net een pinguïn! Er zaten gleuven in het ijs waar ik absoluut niet in durfde te kijken, zo diep! En uiteraard was ík weer de kluns van het groepje... ☺️ af en toe moest de gids van voren helemaal terug naar mij achterin komen omdat ik niet wist waar ik mijn voeten neer moest zetten en dus weer een hand van hem nodig had! :) Op het einde een whiskey (on the rocks!) gedronken midden op de gletsjer en toen was het tijd om weer met beide benen op echte vaste grond te staan!
Daarna ben ik met de bus naar El Chalten gegaan, een echt hikersdorpje. Ik hoor jullie denken... waarom ga jíj daar heen? Nou dat vroeg ik mezelf ook af toen ik de kilometers per hike zag! Er was een hike van 9 km oneway met na 3 km een uitkijkpunt. Dat uitkijkpunt zou mijn doel zijn. Dat zou genoeg hiking zijn voor mij. Dit keer mijn Timberlands aan en gaan! Samen met twee meiden ben ik deze uitdaging aangegaan. De mensen in het dorp gaven aan dat deze hike wel te doen zou zijn, maar de eerste 3 km zouden heavy worden... Ploeterend, zuchtend, kreunend, zwetend en hijgend uiteindelijk bij het uitkijkpunt aangekomen! Na het genieten van dit geweldige uitzicht hadden we besloten dat we nog best een stukje verder konden, en wat ben ik blij dat ik heb doorgezet! Het einde van deze track was in 1 woord geweldig! Ik zou daar uren kunnen blijven zitten om te genieten van deze prachtige plek! (Het leuke is; het eindpunt van deze hike staat op de voorkant van de Lonely Planet!!, been there, done that! 💪🏼)
Argentinië is een groot land, de afstanden zijn onwijs maar toch voelt het klein omdat je steeds dezelfde mensen opnieuw tegenkomt. Je komt in een nieuwe plaats aan en de dag erna komen mensen, die je voorheen al hebt ontmoet, hier ook weer uit. Erg gezellig! Omdat je zoveel mensen ontmoet, weet je af en toe niet meer wat je tegen wie hebt gezegd en dus kun je met dezelfde persoon 6x hetzelfde gesprek voeren. Backpackers zijn net goudvissen, allemaal een korte termijngeheugen! "Jij bent toch al in blablablabla geweest he?" "Uh nee, daar ga ik nog heen" "Oh ja, klopt, dat zei je gisteren inderdaad ja.." "Pak jij het vliegtuig naar blablablabla morgen?" "Nee, daar ben ik eergisteren juist weggegaan..." "Oh ja, klopt, dat zei je gisteren inderdaad ja..." Goede gesprekken hier dus!
Nu ben ik in Bariloche, een plaats in het noorden van Patagonië. Hier heb ik een paar dagen de tijd gehad om de omgeving van Bariloche te zien. Geloof het of niet, maar heb weer een hike gedaan! Ik had zelfs de keuze om met de skilift te gaan, maar heb er vrijwillig voor gekozen om te lopen! (Jeetje! Wat gebeurt er met me??)
De laatste dag hier heb ik met 3 Nederlandse jongens een auto gehuurd (ik hoor jullie denken.. "Dat heeft ze toch maar weer goed geregeld! 3 mannen!" Klopt inderdaad!) Deze dag hebben we "the 7 lakes district" gereden. Prachtige route! En zonder schade, deze keer, de auto weer ingeleverd.
Momenteel zit ik te wachten bij het busstation, zometeen mag ik 20 uur (als alles mee zit 😉) lekker bussen naar Mendoza. Lang leve het downloaden op Netflix!
Mendoza is dé wijnstreek van Argentinië. Het leek me slim om dit verhaal online te zetten vóórdat ik alle wijngaarden langs zou gaan.. :)
De fleecetrui zit weer in de vacuümzak en mijn t-shirts bovenop! Hoogste tijd voor weer wat warmte!
Mijn volgende verhaal zal zich vooral afspelen in Chili. Ik hoop volgende week de grens tussen Argentinië en Chili te kunnen oversteken. Nieuwe avonturen in een ander land kunnen beginnen!
Saludos y muchos besos Anne
Mooi weer hoor! Prachtige plaatjes erbij; jij sjeft het wel daar.
Pas je wel een beetje op met je pootje. Ben niet te beroerd om EHBO te komen verlenen maar geloof dat m’n portemonnee zelf flauwvalt dan. 😉 Enjoy!
Mooi verhaal An!
Dikke kus! En geniet ze!!
Fijn anne om te lezen dat je zo geniet mop..
Xxxxx
Zo wordt mijn bucketlist ook wel weer aangevuld.
Wat een plezier straalt er uit van je foto’s en verhaal; ga zo door, we genieten mee,
Reisleidster worden met als
Specialiteit hiken🤭😅
Ennuuhhh ik heb nog wandelstokken liggen hier van jou ;-)
TE LAAT :-)
Lieve schat, geniet ervan! zo mooi om te lezen ! en ik kan spontaan weer in mij eentje in de lach schieten, omdat ik weet hoe je bent op reis :-) :-)
Suze: "heb je wel een verband om je voet gedaan?"
Lize: "kun je daar ook lekker eten?"
Nine: jij doet allemaal spannende dingen, maar hier is het ook spannend. De stoomboot was in de storm en de pakjes vielen over boord. Ook ging de zielige piet nog bijna met de boot terug naar Spanje. Gelukkig is Sinterklaas nu toch in Nederland.
Als Sint kadootjes voor jou brengt zullen we die wel naar je sturen.
x Lize, Nine en Suze
en natuurlijk van Jos en Lianne
Toch maar mooi even het hikersparadise overleefd en slechts met 1 zielig enkeltje... respect:) geniet van de wijn in medoza...
Xxx marloes