Hoi An, Doei An, Doei Vietnam, Hoi Cambodja

Ik als trouwe Miss Saigon fan moest natuurlijk een bezoek brengen aan de stad Ho Chi Minh, het voormalige Saigon. Saigon ligt in het zuiden van Vietnam. Doei An vanuit Hoi An en met het vliegtuig naar Saigon. Met de musicalteksten en liedjes in mijn oren heb ik deze stad verkend en alles wat met de Vietnam-oorlog te maken had, bekeken. De liefde tussen de Amerikaanse soldaat Chris en de Vietnamese meid Kim was werkelijkwaar het enige romantische aan deze oorlog. Wat een ellende heeft (ook) deze oorlog gekend... (Spoiler alert! Voor kim liep deze liefde ook niet goed af overigens..)

Bij Saigon ben ik een dag naar de Cu Chi tunnels geweest, de plek waar de Vietnam oorlog heftige momenten gekend heeft. Tijdens de rondleiding kon je ook een oorspronkelijke tunnel ingaan. Een paar van de groep wilde dat niet. Ik begreep waarom niet toen ik klemzat met mijn achterste.... Aan mij zouden ze tijdens de oorlog niks gehad hebben! Ik zou alleen maar als ‘deksel’ van de tunnels gefunctioneerd kunnen hebben... Voor bepaalde toeristen (hier val ik zelf dus helaas ook onder) hebben ze wat tunnels breder gemaakt. Daar pasten mijn heupen wel doorheen maar met een lengte van 1.80 was het behoorlijk claustrofobisch zo’n 10 meter onder de grond! Na zo’n 20 meter gekropen te hebben, was ik zo blij om weer zonlicht te zien!

Vietnam zat er alweer op, tijd voor een nieuw land. Cambodja! Grensovergangen met een vliegtuig, auto, bus of trein al gehad. Ik koos voor een ander vervoersmiddel; de boot. 3 dagen lang heb ik over de Mekong Rivier gevaren om uiteindelijk weer een nieuw stempel en visum in mijn paspoort te krijgen! “Collect them all”! Het was nog even spannend of dat wel zou lukken... De kapitein nam onze paspoorten mee en op de steiger gleed hij uit! Mét onze paspoorten! Beste stuurlui tussen wal en schip.... Hij stelde wel prioriteiten; hij viel zo dat hij zelf wel in het water lag, maar al onze paspoorten waren veilig óp de steiger! Knap werk! Jullie hebben me vast horen gillen! Er klonk een gezamenlijke ‘fieuw’ toen we zagen dat onze paspoorten veilig waren! Een natte broek droogt beter dan een paspoort...

Het duurde even voordat Vietnam en ik maten waren, bij Cambodja was het direct liefde op het eerste gezicht! Met mijn visum in mijn paspoort kwam ik aan in mijn hostel in Phnom Penh. (Als je je afvraagt; wat is dat? De hoofdstad) Een must do in Phnom Penh is een bezoek brengen aan de KillingFields en de S21 Prison. Alles behalve een gezellige dag :( Wat ik zo opvallend vind, is het feit dat ‘wij’ zo weinig afweten van de geschiedenis van Cambodja! Wat er in dit land tussen 1975 en 1979 gebeurd is (pas 40 jaar geleden!), is hier niet te beschrijven... Heb deze dag met audio-apparatuur in mijn oren deze twee plekken bezocht. Heb vaak een traantje weg moeten pinken.. (Film/boek tip; “First they killed my father”) Wil je nog meer te weten komen over deze verschrikkelijke tijd? Boek een ticket Amsterdam - Phnom Penh! Daarna kun je genieten van al het moois dat Cambodja te bieden heeft!

Ik wil het graag even hebben over het televisieprogramma expeditie Robinson. +- Twintig mensen gaan naar een onbewoond eiland en moeten allerlei zware battles doen en worden massaal lekgeprikt door gigantische tijgermuggen en ander ongedierte. Dit allemaal zonder een gevulde koelkast en gedekte tafel. En dit allemaal vrijwillig. Waarom? Waarom in vredesnaam? Het kan namelijk ook anders (én makkelijker én relaxter én lekkerder); ga naar het paradijselijke eiland Koh Rong Sanloem in Cambodja! Hier hoefde ik niet in een palmboom te klimmen voor mijn kokosnoot, een vlot te bouwen om vis te vangen, palmbladeren te vlechten voor een dak boven mijn hoofd of de evenwichtsproef te doen. Tevens waren er hier geen cameramannen die je 24 uur per dag volgen. Wat waarschijnlijk ook beter was... De enige battles die ik hier heb moeten ondergaan, waren mezelf goed insmeren tegen de zon, op tijd draaien van positie en mezelf goed hydrateren met verschillende soorten drankjes. Dat was al druk genoeg! De ‘eetproef’ bestond voornamelijk uit het testen van verschillende cocktails en smoothies en heerlijke lokale gerechten. Wel is het zo dat de kandidaten van het programma na 3 weken pauperen op zo’n eiland, zo’n 20 kilo kwijt zijn en ik na 2 dagen 3 kilo erbij. Ach ja... Je kan niet alles hebben.. Kom nu, dagen later, nog zand tegen op, tussen en in verschillende lichaamsdelen.....

Een nieuwe traditie die ik hier dagelijks doe, is de massage! Voor een prikkie krijg je 1,5 uur een heerlijke massage en elke keer word ik een stukje jonger! Ben alleen bang dat ik dit heerlijke begin van de dag niet kan voortzetten als ik terug ben in Nederland. Bij deze vrijwilligers gezocht.

Later ben ik verder doorgereisd naar een bucketlistdingetje! Angkor Wat. Het stond al járen op de things to do list en nu was het moment éindelijk daar! Als een kind dat naar de Efteling ging, zo voelde ik me! Eindelijk Angkor Wat zien! Met Suzanne en een lieve tuktuk-driver ben ik door het hele gebied van Angkor Wat gereden! Vroeg in de morgen (lees 5 uur) vertrekken om zonsopgang te zien en lekker van het ene naar het andere gebouw laten vervoeren met een tuktuk. Na een paar uur was ik 400 foto’s rijker! In de morgen lekker cultureel doen, in de middag met een drankje aan het zwembad, voor het eten nog even een massage nemen en als avondeten.. snacken bij een Nederlandse snackbar! Cambodja: je bent fantastisch! 

Als ik denk aan China, denk ik aan de Chinese muur. Mexico; tequila. Amerika; Trump. Australië; de kangoeroe. België; patattekes. India; smerigheid en de Delhi-Belly. Iran; de sluier. Peru; Machu Picchu. Argentinië; knappe mannen. Rusland; wodka. Japan; sushi. Maar als ik denk aan Laos, denk ik aan..... heb werkelijk waar geen flauw idee! Ik weet waar het ligt, ik weet de hoofdstad te benoemen (Als je er nu niet meteen opkomt, niet erg, het is Vientiane (oja!) Maar verder weet ik helemaal niks van Laos. Niks Nada Nopes! Waarom ga ik er dan heen nu na Cambodja? Eerlijk? Omdat ik hier in Cambodja al mijn vlaggetje voor op mijn backpack heb gekocht.... Dus ‘moet’ er wel heen :) 

In mijn volgende verhaal mijn belevenissen in Laos, ik ben zelf erg benieuwd wat me te wachten staat.... 

Veel liefs uit Siem Reap, Cambodja xxx