G’day mate & Kia Ora!

Als ik denk aan Australië dan denk ik onder andere aan: kangoeroes, koala’s, vogelbekdier, operahouse, harbourbridge, vegemite en timtams eten, iced coffee drinken, gele verkeersborden, g’day mate roepen, goedkope wijn uit pakken drinken (goon), smeren met minstens factor 50 (en dan nog verbranden!) en zo kan ik nog wel even doorgaan! 10 jaar geleden al deze dingen gedaan of gezien en wilde het allemaal graag overdoen deze keer (op het verbranden na dan...) Na de nieuwjaarsduik in Bondi Beach heb ik al etende de Timtams (beste chocolade koekjes ever) en al drinkende de iced coffee de stad nogmaals verkend. Sydney is echt een heerlijke stad! 

Maar als ik aan Australië denk, denk ik ook aan familie. Op 4 januari had ik een vlucht die me vanuit Sydney naar Adelaide zou brengen. Gezellig naar familie! Vlucht van twee uurtjes en eenmaal geland, checkte ik mijn telefoon. Dat is inmiddels een soort van gewoonte geworden, even Google Maps aanzetten zodat hij me kan traceren. Wat bleek? Het pijltje van Google maps gaf helemaal niet aan dat ik in Adelaide was! Ik was ‘ergens’ ver boven Melbourne! Oh nee! Heb ik weer... er zijn twee Adelaides en ik heb natuurlijk een foute vlucht geboekt... en Lee-Ann zou me ophalen... en ik kan niet bellen hier.... nu is zij voor niks komen rijden... nu moet ik hier wel een hotel zoeken.. en morgen kijken of er misschien een vlucht gaat naar de goede Adelaide... of een trein? Bus? Wat nu... ooohh wat dom... shit! Heb ik weer... al deze gedachten gingen door me heen totdat ik hoorde: G’day Ann!

Het was Lee-Ann! Natuurlijk zijn er geen twee Adelaides, mijn gps deed gewoon even (even héél lang!!) raar! Geen extra hotel en vlucht hoeven te nemen, ik mocht met Lee-Ann mee naar haar huis! De plek waar Renee en ik jaren geleden zijn begonnen aan onze reis. Wat fijn om hier weer terug te zijn! Even korte uitleg; de vader van Lee-Ann is de broer van mijn opa (de papa van mama). Ik heb van Lee-Ann even een lesje “leer-je-familie-kennen” gehad. Ik weet inmiddels alle ins en outs over de hele familie Hoebergen. :) 

Mensen vragen me wel eens ooit: mis je al dingen uit Nederland? Mijn antwoord: uh nee, eigenlijk niet... maar.... toen ik dat énorme pak hagelslag in een keukenkastje bij Lee-Ann zag staan, besefte ik pas wat ik miste!! Hagelslag, omg! Wat had ik daar zin in! We hebben zelfs een avond stamppot gegeten! Met jus! (Ook met 40 graden is dit heerlijk!) Alsof dat nog niet genoeg was, lag er ook nog  een pakketje met Nederlandse lekkernijen (o.a. pepernoten!!) bij Lee-Ann thuis; Thanks Suus en Anne!

Lee-Ann, tante Annie, Richard, Cooper, Hanneke and all the others; Thank you sooooo much for everything! Great time! See you in Holland! :) Xx 

Voordat ik naar Adelaide ging, was ik voor een dag een soort van medewerker van de Keuringsdienst van Waren. Ik heb namelijk een “hostel-inspectie-dag” gehouden in Sydney. Wit overall aangetrokken en kladblok in mijn hand en op zoek naar een hostel die minstens een 9+ zou scoren. Jullie begrijpen dat ik niet meer in dat zelfde hostel wilde slapen, waar ik over vertelde. Deze keuringsdag heeft goede resultaten opgeleverd. Na Adelaide had ik nog een paar nachten in een hostel in Sydney waar er géén rij was om te plassen, waar er geen schimmel in de hele koelkast zat, waar slaapzakken verboden zijn (en dus de kans op bedbugs gering is) waar je níet eerst hoefde af te wassen en daarna pas kon koken en waar de gemiddelde leeftijd hoger lag dan de legitieme leeftijd om te mogen drinken. 

Je kijkt nog 1x achterom... doei Operahouse, tot ziens? Tot ooit? Of tot nooit? Wie zal het zeggen.. het einde van Australië 2018... Het was kort. Erg kort. Maar wat was je fijn!

Nieuw-Zeeland stond (stond??) voor me klaar! En mijn huurauto ook... contract ondertekend, handje geschud met de man van het verhuurbedrijf en ik zag hem denken; als dat maar goed gaat! Maar hij wist niet dat ik in de auto van Lee-Ann heb mogen oefenen op het links rijden. Op de verwarring van de ruitenwissers en de knipperlichten na, ging het toen al erg goed (gelukkig zijn de rem en gas níet omgedraaid...) 

In Nederland ben ik fan van de gele post-it briefjes, maar ook hier hebben ze zo hun functie. In mijn auto plakken overal gele briefjes met LINKS!!! LINKS!!! Ook hangt mama’s engeltje aan de spiegel, dus niks aan de hand! Ik stap inmiddels aan de goede kant in en nog geen enkele rotonde verkeerd genomen!

Mensen hebben wel eens tegen me gezegd; “Hoe leuk zou het zijn als je met een ‘kiwi’ thuis komt! Een leuke vent uit Nieuw-Zeeland! Nou luister... Dit land is maar liefst 8x groter dan Nederland en heeft maar 4 miljoen inwoners... dus dat wordt toch wel een dingetje. Maar er zijn wel 40 miljoen (!!!) schapen in dit land... misschien is dat iets?? Sowieso lekkere kebab hier!

Wat heb ik tot zover gedaan in Nieuw-Zeeland? Na het ophalen van de auto ben ik een roadtrip gaan doen met Sacha, ontmoet in Argentinië, en toen al afgesproken dat ik haar wilde opzoeken hier! Gezellig weekend samen rondgecruisd en daarna ben ik alleen doorgereden om meer van het Noorder-Eiland te zien. Onderweg heb je genoeg kans om lifters op te pikken en een stuk verder te brengen. Zo ontmoet je erg leuke mensen! (Of minder leuke mensen die je weer heel snel je auto uit probeert te werken... “uhm, ik denk toch dat ik hier een wandeling wil maken... is het goed dat ik je hier eruit zet....??” Sommigen hebben echt dagen geen douche gezien...)

Ik heb een bezoek gebracht aan Hobbiton, filmset van “The Lord of the Rings”, vanalles geleerd over de Maori cultuur in een Maori Village, zeiltocht gemaakt over Lake Taupo, gave watervallen gezien en prachtige uitzichten en ga maar door!

Nog een paar dagen hier op het Noorder-Eiland waar ik onder andere nog een hike ga lopen (ja tis echt waar, er gaat weer gehiked worden!) mijn verjaardag mag vieren, ik wil nog naar wat kustplaatsen en dan is het tijd om de ferry te nemen naar het Zuider-Eiland! 

Kia Ora!

Tuhinga o Mua!

Anne Xx